Ocalic od zapomnienia

Truck z obniżoną podłogą

Tę konstrukcję, na zlecenie FSO, opracował w latach 1986-1988 PIMot. Instytut zbudował też prototyp i przebadał go. Na etapie konstrukcji starano się, by zmiany w nadwoziu (kabinie kierowcy byty minimalne, bez ingerencji w konstrukcję progów, a nowe rozwiązania wykorzystywały części produkcyjne.
Kabina kierowcy powstała przez przecięcie seryjnego, 5-drzwiowego nadwozia Poloneza tuż za środkowymi słupkami. Do tej kabiny zamocowano szerokie słupki i ścianę tylną. W miejscu łączenia podłogi i tejże ściany wykonano belkę (profil zamknięty) o wiążącą słupki tylne i tunel wału napędowego z progami i podłużnicami zaczynającej się w tym miejscu ramy. Nie uniknięto zmian we wnękach kół przednich, gdzie wykonano lokalne wgięcia i, dla większych kół, powiększono wykrój w błotnikach.
Skrzynia ładunkowa była elastycznie mocowana do ramy za pośrednictwem gumowych poduszek. Zewnętrzne poszycie ścian bocznych i tylnej skrzyni ładunkowej nawiązywało do kształtu boków kabiny. Podłogę wykonano z arkusza blachy stalowej (gotowy wyrób hutniczy) z licznymi wzdłużnymi przetłoczeniami.
Tylna klapa skrzyni była odchylana - (opuszczana). W narożach tej ściany - znajdowały się zespolone lampy pochodzące z ciągnika ZM-Ursus. - Skrzynia ładunkowa mogła być osłaniana opończą rozpinaną na odchylanych (składanych) pałąkach.
Ponieważ w samochodzie zwiększono rozstaw osi, konieczne było wydłużenie wału napędowego, rury wydechowej i wiązek instalacji elektrycznej. Tylny most został zaadaptowany z Poloneza. Wzmocniono go, przystosowano do piast i bębnów hamulcowych (od Żuka) i większych, 5-calowych kół, poszerzono też rozstaw kół. W zawieszeniu tylnym zastosowano resory piórowe półeliptyczne (PW) i amortyzatory od Żuka.
Zawieszenie przednie wzmocniono (nowe sprężyny), dostosowano do nowego rozstawu kół (wydłużono wahacze) i 15-calowych kół oraz zmieniono, na większe, tarcze hamulcowe.
W układzie kierowniczym zmieniono długości drążków i zakres obrotu ramienia przekładni, co spowodowało, że samochód stał się bardziej zwrotny.
Zbiornik paliwa o pojemności 53 dm3 znajdował się pod podłogą skrzyni ładunkowej, za tylną ścianą kabiny, między podłużnicami ramy.
Badania drogowe prototypu wykazały dobre własności trakcyjne i stateczność na śliskich nawierzchniach. Zastrzeżenia dotyczyły zbyt małej siły hamowania osi przedniej, małych lusterek bocznych i umieszczenia koła zapasowego za oparciem siedzenia pasażera.

POWRÓT DO MENU lub DALSZA CZĘŚĆ HISTORII