Prawdziwą atrakcją polskiej ekspozycji motoryzacyjnej na. Międzynarodowych Targach Poznańskich w 1979 r. były samochody kempingowe opracowane i wykonane przez Zakłady Sprzętu Domowego i Sportowego w Niewiadowie. Wystawiono dwie wersje nadwoziowe. Konstruktorzy wykorzystali podwozie samochodu Tarpan F 233 wraz z przednią częścią nadwozia. Podwozie to dało możliwość bardziej swobodnego doboru wymiarów nadwozia kempingowego niż w przypadku wykorzystania nadwozi Nysy. Uzyskano wysokość wnętrza 1915 mm umożliwiającą poruszanie się w pozycji stojącej. Samochód Tarpan oznaczony symbolem F 233 Autocamp N-248 w drugiej wersji nadwoziowej przedstawiono na rys. 3. Przeznaczony on był dla trzech osób dorosłych i dwojga dzieci. Nadwozie wyposażono w pięć otwieranych okien, wywietrznik dachowy, stałe wywietrzniki ścienne oraz składany stopień wejściowy. Wnętrze samochodu zostało komfortowo wyposażone. W tylnej części nadwozia była składana kanapa dla trzech osób, a miejsca do spania dla dzieci znajdowały się nad kabiną kierowcy. W położeniu dziennym po złożeniu tylnej kanapy i rozłożeniu stołu powstawał kącik jadalny. Obok drzwi wejściowych umieszczona została szafa ubraniowa, a po drugiej stronie nadwozia blok kuchenny zawierający kuchenkę gazową, zlewozmywak, chłodziarkę o pojemności 60 dm³, butlę gazową, zbiornik oraz pompkę wody. Wnętrze nadwozia miało długość 2480 mm i szerokość 1940 mm. Samochód wyposażono także w instalację elektryczną na napięcie 220 V wraz z przedłużaczem o długości 25 m. Dodatkowym wyposażeniem mogła być nagrzewnica i przedsionek namiotowy. Samochód napędzany był silnikiem typu 115 C o objętości skokowej 1481 cm3 pochodzącym z Polskiego Fiata 125p.
Długość całkowita pojazdu wynosiła 4950 mm, przy rozstawie osi 2700 mm. Producent określał masę własną na 1700 kg, a dopuszczalną masę całkowitą na 2100 kg.
Również w 1980 roku pokazano w Poznaniu interesujący samochód kempingowy wykonany przez poznańską Motoryzacyjną Spółdzielnię Pracy "Pozmet"' na podwoziu Tarpana F 233. Ogólny układ konstrukcyjny był zbliżony do samochodu z Niewiadowa, ale nadwozie miało bardziej złagodzone krawędzie, a jego poszycie wykonane zostało z blachy z delikatnymi poziomymi przetłoczeniami. W części sypialnej nad kabiną kierowcy zabudowano trzy wąskie okna stałe, natomiast w ścianach bocznych okna otwierane.