W 1958 roku rozpoczęto seryjną produkcję samochodów małolitrażowych FSO Syrena i mini samochodów Mikrus 300 MR. Obok pojazdów osobowych istniało duże zapotrzebowanie rynkowe na niewielkie pojazdy towarowe, określane popularnie mianem dostawczych. Tym właśnie tendencjom wyszli naprzeciw konstruktorzy z Zakładów Mechanicznych w Stalowej Woli. W połowie 1958 roku zaprezentowali interesujący furgonik dostawczy nawiązujący koncepcją techniczną do znakomitego francuskiego Citroena 2 CV. Założeniem twórców było zapewnienie maksymalnej prostoty wytwarzania i obsługi. Nadwozie samochodu wykonane było z prostych elementów stalowych, nie wymagających stosowania technologii głębokiego tłoczenia. Zastosowano także płaskie szyby w drzwiach bocznych kabiny kierowcy, uchylne i podnoszone. Ramę typu płytowego tworzą dwa równoległe elementy stalowe o przekroju prostokątnym, do których zamocowano stalową podłogę. Na obu końcach ramy znajdowały się jarzma pojedynczych wahaczy podłużnych. Stal 300, bo tak nazwano nowy pojazd, miała dobre niezależne zawieszenie wszystkich kół na wspomnianych wahaczach, zaś elementem resorującym były 2 zespoły sprężyn śrubowych umieszczonych równolegle pod podłogą pojazdu, po obu jego stronach i połączonych z wahaczami. Dla uproszczenia i potanienia produkcji zastosowano silnik dwusuwowy z seryjnego samochodziku Mikrus 300 MR (dwucylindrowy, rzędowy, o pojemności 296 cm3 i mocy 10 kW (14,5 KM/ przy 5200 obr/min, zblokowany ze skrzynią biegów 4+T), umieszczony z przodu pojazdu i napędzający koła przednie.
Warto też zwrócić uwagę na spartańskie wykończenie wnętrza - wszelkie elementy pomocnicze sprowadzono do minimum, prosta długa "klamkowa" dźwignia zmiany biegów umieszczona przy kolumnie kierownicy po prawej stronie, dawała bezpośrednią zmianę przełożeń, zaś lekkie fotele kierowcy i pasażera wykonane były pod postacią stelażu z rurek z siedzeniami z brezentu, naciągniętymi obwodowo za pomocą szeregu niewielkich sprężynek. Samochód był lekki i ekonomiczny - przy szybkości maksymalnej 70 km/h i z największym dopuszczalnym obciążeniem 2 osobami i ładunkiem o masie 250 kg zużywał tylko 5,5-6 dm3 paliwa na 100 km. Nic więc dziwnego, że zaprezentowany publiczności cieszył się ogromnym zainteresowaniem.


Kolejnym produktem zakładów Stalowa Wola były furgony: elektryczny SAl, oraz wózek akumulatorowy WA2. W przeciwieństwie do poprzednich modeli nie ma już on wału napędowego ani mechanizmu różnicowego, lecz koła tylne napędzane są niezależnie przez dwa silniki elektryczne. Wprowadzono również pneumatyczne ogumienie, co pozwala stosować wózek również w bliskim transporcie ulicznym.