Ciekawym epizodem w historii Sanockiej Fabryki Autobusów były prace nad autobusem turystycznym Sanok. Autobus powstał w 1956 (a może 58 ?) roku i miał za zadanie wygodnie i tanio przewozic 40 pasażerów. Jego oryginalna samonośna karoseria, z wygiętymi do przodu górnymi końcami pionowych wlotów powietrza i wystającymi z tyłu "płetwami" była elegancko wysmuklona. Autobus ten jest typowym przykładem wpływu mody Amerykanskiej na budowane na calym świecie samochody. Innym polskim samochodem który także wzorowany był stylistycznie na amerykanskich krążownikach szos jest malutki Smyk. Lekkosci Sanokowi dodawała duża powierzchnia przeszklona , umozliwiająca pasazerom podziwanie mijanych krajobrazów. pod tym względem uprzywilejowane były osoby zajmujące dwa tylne rzędy siedzeń , które w zamian za drobną niewygodę , jaką było usytuowanie ich tyłem do kierunku jazdy , mogły rozkoszować sie widokiem przez ogromną , zawinietą na boki , panoramiczną szybę. Takie ustawienie foteli spowodowała m.in. konieczność zagospodarowania przestrzeni w miejscach gdzie z podłogi wystawały nadkola. Architektura otoczenia kierowcy nawiązywała do wystroju zewnętrznego: kanciasta obudowa wskaźników i klawiszowe przełączniki były typowe dla nowoczesnych konstrukcji z tamtych lat. W środkowej części nadwozia znajdowały się tylko jedne drzwi dla wsiadających i wysiadajacych otwierane z wnętrza autobusu. Pomieszczenia na bagaż przewidziano w kasetonach podłogowych tworzących wraz z płytą podłogową i wręgami podtrzymującymi dach struktórę nośną karoserii. Pożyteczny drobiazg stanowiły światła cofania, prawdopodobnie pierwsze , jakie pojawiły się w polskim autobusie.
Do budowy autobusu wykorzystano część podzespołów z pojazdów już wytwarzanych. Czterocylindrowy 95, konny silnik który rozpędzał 9,5 metrowy autobus do predkości około 80 km/h , był przekonstuowana odmianą sześciocylindrowej jednostki stosowanej w ciężarówkach Star. Także elementy podwozia w większości pochodziły ze starachowic.
Dalszych prac nad tym pojazdem nie prowadzono, a wysiłek sanockich konstruktorów i technologów skierowano na udoskonalenie autobusu San.