Opracowując swoją konstrukcję, Bogdan Wozowicz wzorował się na najlepszych rozwiązaniach samochodów rajdowych grupy B - Peugeota Turbo T 16, Lancii Delty S4 czy Lancii Stratos. W efekcie powstał samochód, który na pewno chciałoby mieć na własność wielu entuzjastów motoryzacji, lecz jest tylko dwumiejscowy i niewiele w nim miejsca na bagaż. Jest więc samochód przeznaczony dla człowieka szukającego w prowadzeniu czystej przyjemności.
A trzeba przyznać, że przyjemność tę znaleźć nietrudno i nie chodzi tu tylko o osiągi pojazdu, gdyż te zależą w zasadzie od pastowanego w nim silnika. Oberek może być napędzany wieloma różnymi jednostkami napędowymi, także pochodzącymi z FSO 1500 czy Poloneza. Istotne jest jednak jak samochód zachowuje się w czasie jazdy, jak skręca, jak hamuje, czy jest nadsterowny czy podsterowny. Ci, którzy prowadzili Oberka, twierdzą, że trudno znaleźć samochód dorównujący mu łatwością i bezpieczeństwem prowadzenia. Sam Bogdan Wozowicz, jeden z najlepszych kiedys kierowców w kraju, przyznał że dotychczas nie miał jeszcze odwagi wykorzystać wszystkich możliwości swojej konstrukcji.
Oberek jest lekki - waży 870 kg, jest krótszy od Poloneza lecz ma minimalnie większy rozstaw osi oraz rozstaw kół. Środkowa część nadwozia i drzwi pochodzą od Pojoneza, lecz poza tym wszystkie elementy są konstrukcji i budowy Bogdana. Przednie zawieszenie - typu MacPherson pochodzi od Forda Escorta, lecz by je zamontować Bogdan Wozowicz musiał zaprojektować i wykonać całkiem nowe podłużnice. Błotniki i pokrywa bagażnika są modyfikacjami seryjnych elementów Poloneza Około 30 cm za środkowym słupkiem nadwozia kończy się seryjne, wykonane z blachy nadwozie Poloneza, a zaczyna konstrukcja rurowa integralnie związana z również rurowymi wamocnieniami kabiny, wymaganymi w sporcie wyczynowym. W miejscu, gdzie w zwykłym Polonezie byłyby tylne siedzenia, mieści się zespół pędowy Lancii. Z tego samochodu pochodzą też elementy wykorzystane w budowie tylnego zawieszenia (także typu MacPherson).
Tylna część nadwozia to jedna odchylana na zawiasach, pokrywa z tworzywa sztucznego. Samochód ten jednak, ze względu na brak homologacji sportowej nie mógł uczestniczyć w zawodach sportowych, służył jedynie swojemu konstruktorowi. Nie wiadomo czy nie powstały kolejne wersje, gdyż w Bogdan Wozowicz miał już w momencie wykańczania Oberka pomysł na kolejne samochody.