1975 Rozpoczęcie produkcji autobusu miejskiego Jelcz PR-110U, opartego o licencję Berliet. W odróżnieniu od wzorca ma silnik Mielec (185 KM), skrzynię biegów FPS (na licencji ZF), troje drzwi zamiast dwojga, dłuższe nadwozie (12 zamiast 11 metrów), inny wystrój zewnętrzny przodu (lampy okrągłe podwójne, umieszczone nad zderzakiem, zamist pojedynczych prostokątnych umieszczonych w zderzaku). W porównaniu z innymi konstrukcjami z tej części Europy charakteryzuje się nisko umieszczoną podłogą (ok. 650 - 700 mm nad ziemią) i nisko umieszczonymi stopniami drzwi.Kończy się więc montaż autobusu Jelcz-Berliet PR-100.

1978 Rozpoczęcie produkcji podmiejskiej/lokalnej wersji autobusu serii PR-110: Jelcz PR-110IL. Ma wyższy standard (lepsze siedzenia),zasłonki na okna, bagażnik podpokładowy. Ma dwoje drzwi, pierwsze otwierane pneumatycznie, drugie (za tylną osią) - ręcznie.

1979 Wdrożenie do produkcji autobusu Jelcz 080. Ma on nadwozie zbudowane z elementów nadwozia modeli PR-110, ale krótsze, 8-metrowej długości, zabudowane na podwoziu samochodu ciężarowego Star 200, wraz z silnikiem i skrzynią biegów oraz całą resztą osprzętu. Jest to autobus podmiejski, ale także do przewozów pracowniczych i szkolnych. Nazywano go autobusem socjalnym. Miał 31 miejsc siedzących i 20 miejsc siedzących. Silnik Star 6-cyl. 6,5 l, 150 KM (DIN), Vmax - 90 km/h.

1982 Modernizacja miejskiego autobusu licencyjnego (właściwie nie wiem na czym polegała), teraz nazywa się Jelcz PR-110M.Vmax = 67 km/h, 74 miejsca stojące i 36 siedzących, silnik bez zmian: Mielec 6-cyl. 11,1 litra, 185 KM

1984 Uruchomienie produkcji autobusu międzymiastowego o wysokim standardzie - Jelcz PR-110T. Ma on zupełnie inny przód, odróżniający go od pozostałych modeli serii PR-110.Bardzo wygodne fotele indywidualne, nawiewy powietrza, bagażniki wewnątrz (nad siedzeniami) i podpokładowy. Długość 12 metrów, silnik Mielec 6-cyl., 11,1 litra, 185 KM (DIN), Vmax = 103 km/h.

1985 Ze względu na kryzys gospodarczy i brak możliwości ilościowego rozwoju produkcji podwozi autobusowych serii PR-110, zdecydowano o uruchomieniu produkcji modeli miejskich/lokalnych M11/L11 na podwoziach importowanych (węgierskie podwozia Csepel/Ikarus 260). Były to autobusy o długości 11 metrów, z węgierskim silnikiem Raba (6-cyl., 10,3 litra, 192 KM (DIN) ).Miały one pojemność 100 pas. Silnik zamiast z tyłu, umieszczony był pomiędzy osiami, co spowodowało znaczne podwyższenie podłogi na całej długości. Oprócz tego, autobusy te charakteryzowały się tym, że za tylnymi drzwiami nie było dodatkowego okienka i rzędu siedzeń, ale nadwozie kończyło się zaraz za nimi, niektóre siedzenia ustawione bokiem do kierunku jazdy.
Próbowano uruchomić również zunifikowane z nimi autobusy przegubowe na podwoziach Csepel-Ikarus 280 (Jelcz M17?), ale zaprotestował węgierski Ikarus.

1989 Model PR-110T zastąpiony przez T120. Główne różnice to inna stylistyka (zwłaszcza z przodu), mocniejszy silnik Mielec (260 KM).

1990 Zakończenie produkcji modeli M11 i L11. Autobus PR-110M wraca do produkcji po modernizacji jako Jelcz 120M (ma inne rogi w wycięciach na okna, silnik Mielec wzmocniony do 220 KM) i innaczej ukształtowaną osłonę górnego panelu przeznaczonego na tablice kierunkowe. Ma pojemność 110 pas.(34 siedz. + 76 stoj.), długość 12 metrów, wysokość podłogi: 642/712/950 mm (odpowiednio w przednim, środkowym i tylnym wejściu), troje drzwi, skrzynka biegów mechaniczna 4-biegowa, FPS (na licencji ZF).
Model lokalny - L120 ma dwoje drzwi, poj. 73 pas. (49 siedz. + 24 stoj.), bagażnik podpokładowy, zasłony na okna, wys. podłogi 897 mm, silnik i skrzynia biegów takie same, ale skrzynka o 6 przełożeniach. Długość też 12 metrów.

1991 Model 120M otzrymuje odmianę 120MM/1 - różni się ona silnikiem MAN 6,9 litra o mocy 230 KM, spełniającym bodajże normy Euro 1 oraz automatyczną skrzynią biegów (ZF lub Voith).

1993 Modele 120M i 120MM/1 otrzymują w wyposażeniu windę wjazdową dla niepełnosprawnych.

1993 Pojawia się wersja M modelu T120 - T120M, czyli z silnikiem MAN 10,0 litra, 6-cyl. - 320 KM

1994 Rozpoczęcie produkcji autobusu Jelcz M121M. Jest to pierwszy autobus niskowejściowy produkowany w Polsce i jest rozwinięciem modelu 120M/120MM/1. Długość 12 metrów, pojemność 100 pasażerów (34 siedz. i 66 stoj.), wznios podłogi 370 mm w dwóch pierwszych wejściach i 936 w tylnym, silnik MAN 6,9 litra - 230 KM (jak w 120MM/1), skrzynia biegów automatyczna Voith (3-biegowa) lub ZF (4- lub 5-).

1995 Modernizacja autobusu T120/T120M. Ma inną stylistykę przodu oraz dostępny jest także z silnikiem Mercedes-Benz (6-cyl., 12,0 litra, 300 KM) - T120MB.

1995 Niewielka modernizacja wyglądu autobusu M121M, wprowadzenie jego odmiany M121MB z silnikiem Mercedes-Benz (taki jak w T120MB).

1995 Wprowadzenie wersji przegubowej M121 - model M181MB z silnikiem j.w. Pojemność 180 pas. (w tym 137 stoj.), wysokość podłogi w kolejnych wejściach: 370/370/540/936 mm, długość 18 metrów.

1996 Modernizacja modeli 120M, 120MM/1 oraz L120 - przy pozostawieniu starego, berlietowskiego przodu mają wklejane szyby boczne i inne siedzenia. Pod koniec roku zmodernizowano też autobusy M121M/MB i M181MB, wprowadzając w nich zupełnie nową stylistykę ściany przedniej.

1997 Autobus przegubowy M181 także z silnikiem MAN (M181M): 6,9 litra Euro 2 - 260 KM, w modelach M121M i 120MM/1 zastosowano silnik MAN spełniający Euro 2 - 6,9 litra 220 KM, podobnie w T120M - teraz silnik ma moc 310 KM.

1997 Autobusy 120M, 120MM/1 oraz L120 otrzymują stylistykę ściany przedniej taką samą jak w M121/M181.

1998 Rozpoczęcie produkcji autobusu Jelcz M125M Dana - zupełnie nowa konstrukcja, niskopodłogowa 100% (niska podłoga na całej długości autobusu w przejściu), wznios podłogi 340 mm, długość 12 metrów, pojemność 100 pas. (31 siedz. i 69 stoj.), silnik MAN 6,9 litra - 220 KM, skrzynia biegów automatyczna 3-biegowa Voith lub 5-biegowa ZF.

1998 Rozpoczęcie produkcji autobusu turystycznego wysokopokładowego (HD) - Jelcz T123 Ewa (w 1999 roku przemianowany na Jelcz T120/2 Ewa i T120/3 Ewa). Pojemność 47 pas., bagażnik podpokładowy poj. 7,7 m3. silnik Mielec Euro 2 - 6-cyl. 11,1 litra o mocy 320 KM lub Mercedes-Benz Euro 2 - 6-cyl. 12,0 litra o mocy 300 KM.

1999 Rozpoczęcie produkcji autobusu mini długości 7,7 metra: miejskiego M081MB Edi i odmiany lokalnej L081MB Edi. Są to autobusy zbudoane na podwoziu samochodu ciężarowego Mercedes-Benz Vario. M081MB: pojemność 45 pas. (w tym 25 stoj.), silnik MB 4,25 litra, 4-cyl., moc 136 KM, L081MB: pojemność 26 pas. (wszyscy siedz.), silnik j.w.

1999 W związku z reformą edukacji, Jelcz wprowadza na rynek autobusy szkolne: - L081MB Kajtek - bazujący na L081MB Edi - L120 Absolwent - bazujący na L120 - T120 Prymus - bazujący na T120 - nowość: L090M As - lokalny/szkolny midi, dł. 9,4 metra, nadwozie zunifikowane z T120, ale drzwi (opcyjnie jedne lub dwoje) przejęte ze starego modelu PR-110T, zabudowany na podwoziu samochodu ciężarowego Star 12.155 z silnikiem tegoż samochodu, czyli MAN 4,6 litra, 4-cyl., moc 155 KM. Później wprowadzony też do standardowej oferty jako L090M Ola.

2000 Wprowadzenie do produkcji autobusu Jelcz L100 / L100I. Jest to autobus lokalny midi, zunifikowany stylizacyjnie z modelem T120. Długość 10,1 metra, silnik (L100) Andoria Euro 2 - 6,5 litra, 6-cyl., 170 KM lub (L100I) Iveco 6-cyl. 7,7 litra 207 lub 221 KM

2000 Uruchomienie produkcji turystycznej wersji modelu 081 - T081MB. Pojemność 27 pas., silnik MB jak w innych modelach 081, ale mocniejszy - 152 KM, skrzynia biegów ZF.

2000 Niewielka modernizacja M125M Dana