W wykonaniu umowy licencyjnej zawartej jesienią 1932 roku z włoskim koncernem FIAT przystąpiono w PZlnż. - obok przygotowań produkcyjnych - do montażu oraz zwiększonego importu niektórych modeli podwozi i pojazdów tej firmy. Jednym z samochodów tej grupy był ciężarowy FIAT 614 0 ładowności 1 tony, zunifikowany w większości elementów ze znanym i w Polsce modelem osobowym, oznaczonym symbolem 514. Pojazd miał rozwiązania techniczne typowe dla wczesnych lat trzydziestych (silnik dolnozaworowy, o długim skoku tłoka, nadwozie drewniano-stalowe osadzone na ramie z prostymi podłużnicami, klasyczny układ przeniesienia napędu, hamulce mechaniczne itd.). Samochód miał nie najgorszą opinię, ponieważ był prosty i ekonomiczny w eksploatacji. Pewną liczbę (w pierwszej fazie przypuszczalnie 100 sztuk) zmontowanych w kraju i importowanych podwozi typu 614 wyposażono w nadwozia PZInż. (według własnego projektu). Były to samochody sanitarne przeznaczone dla wojskowej służby zdrowia i Polskiego Czerwonego Krzyża. Nadwozie jako konstrukcja drewniano-stalowa (drewniany szkielet obity blachą) było wysokie i ciężkie (masa około 700 kg). W czasie jazdy w złych warunkach drogowych obserwowano niekiedy deformację ramy. W tej sytuacji stało się konieczne wzmocnienie podwozia. Projekt wzmocnienia resorów i ocenę wytrzymałości ramy wykonał inż. Kazimierz Studziński z Biura Studiów PZInż. Sanitarka była przeznaczona do przewozu 8 lżej rannych w pozycji siedzącej na ławach ustawionych wzdłuż ścian kabiny lub 4 chorych leżących (dwóch na noszach podwieszanych). łatwy dostęp do przedziału medycznego, oddzielonego oszkloną ścianką od 2-osobowego przedziału obsługi (kierowca i lekarz lub sanitariusz), zapewniały dwuskrzydłowe drzwi w tylnej ścianie nadwozia. Samo-chody były budowane do końca 1934 roku (?). We wrześniu 1939 roku sanitarne samochody FIAT 614 wchodziły w skład prawie połowy ogólnej liczby kolumn sanitarnych mobilizowanych etatowo przez bataliony pancerne.
Dane techniczne samochodu sanitarnego FIAT 614 :
Samochód sanitarny z nadwoziem zamkniętym, drewniano-stalowym, osadzonym na ramie. Rama prostokątna, o prostych podłużnicach, wykonana z kształtowników stalowych o profilu prostokątnym.
- Silnik FIAT 174, gaźnikowy, 4-cylindrowy, 4-suwowy, dolnozaworowy, chłodzony cieczą, o pojemności skokowej 1438 cm3. Stopień sprężania 5,85:1. Moc 28 KM (20,6 kW) przy 3400 obr/min.
- Ogumienie o wymiarach 30x5.
- Długość około 4550 mm, szerokość około 1780 mm, wysokość około 2200 mm: Rozstaw kół przednich 1398 mm, tylnych 1405 mm, rozstaw osi 2860 mm, prześwit 231 mm.
- Masa własna 1710 kg.
- Prędkość maksymalna 60 km/h. - Zużycie paliwa 15,5 I/ 100 km.